02-08-2007, 10:17 PM
Widząc problemy jakie sprawia wtyczka Motorola P2K użytkownikom telefonów tej marki postanowiłem zbadać temat, poniżej prezentuję moje spostrzeżenia.
Test przeprowadziłem na następujących modelach marki Motorola: E1, E398, L6, L7, V3, V300, V600 - Z wszystkimi uzyskałem połączenie.
Wtyczkę Motorola P2K instaluje się jak każdą typową wtyczkę WFX, następnie podpinamy odpowiedni kabel do gniazda USB w komputerze i odpowiedniego gniazda w telefonie, po podpięciu telefonu system Windows powinien wykryć nowe urządzenie i zapytać o sterowniki - wybieramy ręcznie ścieżkę do sterowników i kierujemy do katalogu wtyczki, podkatalog Drv (w zależności od modelu telefonu, sterowniki musimy instalować nawet kilka razy, powtarzając za każdym razem te same kroki), po pomyślnym zainstalowaniu sterowników, wchodzimy w TC do otoczenia sieciowego, gdzie powinna pojawić się nazwa Motorola P2K, klikamy na niej dwa razy, czekamy kilkanaście sekund (20-50) i już możemy przeglądać zasoby telefonu.
Ważne: Telefony, które mają kartę pamięci musimy jeszcze odpowiednio ustawić, inaczej nie będą wykrywane.
Wchodzimy do Menu TELEFONU > Ustawienia > Połączenie > Ustawienia USB > i ustawiamy Połączenie domyślne: Połączenie Dane/Fax
Wtyczka dostępna jest w dwóch wersjach - 0.5 beta (na totalcmd.pl) i 0.4 beta (na p2ktools.motofan.ru)
0.5 - widzi napędy A, B i C w telefonie, ale w starszych modelach (V300, V600) nie widzi katalogu mobile, zawierającego pliki audio, obrazki, filmy... (czyli to co najbardziej interesuje przeciętnego użytkownika), jedynie pliki systemowe są dostępne.
0.4 - widzi tylko napęd A, ale za to nie ma problemu z katalogiem mobile - jest widoczny.
Z powyższego stwierdzenia nasuwa się konkluzja że najlepszym wyborem była by wersja 0.4 - niestety, ale w zależności od wybranej wersji, widziane są różne pliki w telefonie (najlepiej widoczne było to w modelu Motorola V3 - 0.4 miała dostęp do zupełnie innych danych niż 0.5)
W TC UP 2.4 (2007 02 28) zostanie dodana ta wtyczka, aby nie było problemu z obsługą niektórych telefonów użyte zostaną obydwie wersje.
Obrazek prezentuje połączenie z telefonem.
Test przeprowadziłem na następujących modelach marki Motorola: E1, E398, L6, L7, V3, V300, V600 - Z wszystkimi uzyskałem połączenie.
Wtyczkę Motorola P2K instaluje się jak każdą typową wtyczkę WFX, następnie podpinamy odpowiedni kabel do gniazda USB w komputerze i odpowiedniego gniazda w telefonie, po podpięciu telefonu system Windows powinien wykryć nowe urządzenie i zapytać o sterowniki - wybieramy ręcznie ścieżkę do sterowników i kierujemy do katalogu wtyczki, podkatalog Drv (w zależności od modelu telefonu, sterowniki musimy instalować nawet kilka razy, powtarzając za każdym razem te same kroki), po pomyślnym zainstalowaniu sterowników, wchodzimy w TC do otoczenia sieciowego, gdzie powinna pojawić się nazwa Motorola P2K, klikamy na niej dwa razy, czekamy kilkanaście sekund (20-50) i już możemy przeglądać zasoby telefonu.
Ważne: Telefony, które mają kartę pamięci musimy jeszcze odpowiednio ustawić, inaczej nie będą wykrywane.
Wchodzimy do Menu TELEFONU > Ustawienia > Połączenie > Ustawienia USB > i ustawiamy Połączenie domyślne: Połączenie Dane/Fax
Wtyczka dostępna jest w dwóch wersjach - 0.5 beta (na totalcmd.pl) i 0.4 beta (na p2ktools.motofan.ru)
0.5 - widzi napędy A, B i C w telefonie, ale w starszych modelach (V300, V600) nie widzi katalogu mobile, zawierającego pliki audio, obrazki, filmy... (czyli to co najbardziej interesuje przeciętnego użytkownika), jedynie pliki systemowe są dostępne.
0.4 - widzi tylko napęd A, ale za to nie ma problemu z katalogiem mobile - jest widoczny.
Z powyższego stwierdzenia nasuwa się konkluzja że najlepszym wyborem była by wersja 0.4 - niestety, ale w zależności od wybranej wersji, widziane są różne pliki w telefonie (najlepiej widoczne było to w modelu Motorola V3 - 0.4 miała dostęp do zupełnie innych danych niż 0.5)
W TC UP 2.4 (2007 02 28) zostanie dodana ta wtyczka, aby nie było problemu z obsługą niektórych telefonów użyte zostaną obydwie wersje.
Obrazek prezentuje połączenie z telefonem.